ಥೊಮಸ್ ಹಾರ‍್ಡಿಯ ಕವನ.

‘ಆತ ಕೊಂದ ಮನುಷ್ಯ’
ನಾನು ಅವನು ಇಲ್ಲಲ್ಲದೆ
ಎಲ್ಲಾದರೊಂದು ಹಳೇ ಪಡಖಾನೆಯಲ್ಲಿ
ಸಿಕಿದ್ದರೆ ಇಬ್ಬರೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೆಂಡ ಕುಡಿದು
ಗಂಟಲೊಣಗಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತು
ಕುಡಿದಿಷ್ಟು ಮತ್ತಾಗಬಹುದಿತ್ತು.
ಕಾಲ್ದಳದ ಯೋಧರಾಗಿ ನಾವು
ಒಬ್ಬರಿನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನೆದುರಿಸಿದೆವು
ನನ್ನಂತೆಯೇ ಅವನೂ ಗುರಿ ಇಟ್ಟ
ನಾನವನ ಮುಗಿಸಿದೆ ಅವನಿದ್ದಲ್ಲೇ.
ನಾನವನ ಸಾಯಿಸಿದೆ ಯಾಕೆಂದರೆ
ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವನೆನ್ನ ಶತ್ರು.
ನಿಜ ಅವನೆನ್ನ ಶತ್ರು ಆದರೂ
ಸೈನ್ಯ ಸೇರಲು ಅವನೂ ನನ್ನಂತೇ
ಆಗಿರಬೇಕು ನಿರುದ್ಯೋಗಿ ಅವನೂ
ಮಾರಿರಬೇಕು ತನ್ನೆಲ್ಲ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿನ
ಸಲಕರಣೆ ಕಾರಣವಿರದು ಬೇರೇನೂ
ಯುದ್ಧ ಒಂದು ವಿಪರೀತ ವಿಚಿತ್ರ
ಹೊಡೆದುರಿಳಿಸುವಿರಿ ನೀವೊಬ್ಬನನ್ನ
ಆಚೆ ಬಾರೊಂದರಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಅದೇ ಆತ
ಕೊಡಿಸಬಹುದು ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೆಂಡ
ಕೊಡಬಹುದು ಒಂದಿಷ್ಟು ಪುಡಿಗಾಸು ಕೂಡಾ
ಕೈಫಿ ಆಜ್ಮಿ ಕವನ
‘ಮೈ ಏ ಸೋಚ್ ಕರ್...’
ನಾನು ಹೀಗಂದುಕೊಂಡು
ಆಕೆಯ ಮನೆ ಬಾಗಿಲಿಂದ ಹೊರಟೆ
ಆಕೆ ನನ್ನನ್ನ ತಡೀತಾಳೆ
ಮನವೊಲಿಸ್ತಾಳೆ ಅಂತ
ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಬರುವ ಕೈಗಳು
ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತವೆ
ನನ್ನನ್ನಾಕೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ
ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಹೇಗಿದ್ದವು ಅಂದರೆ
ಆಕೆ ಈಗ ಕೂಗಿ ವಾಪಸ್ಸು
ಕರೆಯುತ್ತಾಳೆನೋ ಅಂತ
ಆದರೆ ಆಕೆ ನನ್ನ ತಡೆಯಲಿಲ್ಲ
ಮನವೊಲಿಸಲಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ತಡೆಯಲಿಲ್ಲ
ಹಿಡಿದು ಕೂರಿಸಲೂ ಇಲ್ಲ
ಕೂಗಿ ಕರೆಯಲೂ ಇಲ್ಲ
ನಾನು ಹಾಗೆಯೇ ನಿದಾನವಾಗಿ
ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ
ಎಷ್ಟೆಂದರೆ
ನಾನವಳಿಂದ ದೂರವಾದೆ
ಬೇರೆಯಾದೆ...
ದೂರವಾದೆ... ಬೇರೆಯೇ ಆದೆ